توضیحات

بخش دو کتاب تربیت رسمی و عمومی در ایران

مقدمه :هدايت شايسته بخش تربيت رسمي و عمومي از جريان تربيت در هر جامعه، نيازمند آن است كه مجموعهاي از گزارههاي مدلل و مدون، تبيين چيستي، چرايي و چگونگي آن را بر پاية فلسفة تربيتــي خاص آن جامعه، بر عهده گيرد تــا هدايت، جهت دهي و اصلاح مداوم اين بخش مهم از جريان تربيت با توجه و التزام به چنين مجموعهاي صورت پذيرد. ضرورت تدوين »فلســفة تربيت رســمي و عمومي در جمهوري اســلامي ايران« با توجه به چند نكتة ذيل آشكارتر ميشود:

۱-تربيت رســمي نظير ســاير پديدههاي اجتماعي امري تاريخمند اســت كه بايد متناسب با مقتضيات زمان و مکان، تكوين و تحول يابد؛ لذا، الگوي نظري واحد و جهان شمولي از آن وجود ندارد. البته تصور نادرســت وجود الگويي يگانه از تربيت رسمي، سبب شده است تا الگوي نظري رايج در کشورهاي غربي، در نظامهاي تربيتي ديگر جوامع جهان نيز گسترش يابد؛

در حالي که چنين الگويي از يک سو نميتواند زمينة توسعه و تحول مناسبي را براي جوامع غير غربي فراهم آورد و از دگر ســو موجب انقطاع اين جوامع از پيشــينة فرهنگي و تاريخــي خــود و انفعال فرهنگي آنها نســبت به فرهنگ مســلط جهاني خواهد شــد.