تنها چیزی که به جا گذاشتم، پیراهن صورتی ام بود، دیگه نمیخواستم بهش نگاه کنم. اون فقط یاداور اون شبی بود که شوهرم قلب من رو شکست. یادم میاورد که اون شب روی قلبم ریسک کردم و تنها فرد خانواده ام رو از دست دادم.